چالشهای پيش روی صنايع کشتی سازی

چالشهای پيش روی صنايع کشتی سازی

در شرايطی که به دليل افزايش همزمان تقاضا و هزينه های حمل و نقل دريايی ، ايران قصد دارد ناوگان کشتيرانی خود را دو برابر کند و در همين راستا شرکت ملی نفتکش قصد سفارش ساخت 35 کشتی ديگر را برای ساخت تا سال 2010 دارد ، کماکان شاهد جاری بودن تصميمات غير تخصصی و رفتارهايی برخلاف منافع ملی از سوی مديران در اين عرصه هستيم . جالب آنکه تحليلگر برجسته صنعت کشتی سازی در لندن شک ندارد که شرکتهای کشتی سازی هيوندای و دوو شانس زيادی دارند تا مناقصه اين کشتی های جديد را هم به نفع خود تمام کنند. تحليل اين مقام برجسته کشتی سازی چندان بيراه نبوده است ، شرکت ملی نفتکش تنها در 5 سال گذشته 15 کشتی از دوو و 8 کشتی از هيوندای خريداری کرده است . و کشتيرانی جمهوری اسلامی ايران نيز قصد دارد ناوگان 115 فروندی خود را گسترش دهد و در حال رايزنی درخصوص چگونگی سفارش ساخت تانکرهای حامل ال ان جی است . وقتی شرکت کشتيرانی جی ام که در دبی مستقر است اعلام می کند طی 4 سال آينده تعداد نفتکشهای خود را از سه به بيست می رساند و با اينکار خود را به غول خاورميانه تبديل خواهد کر ، قطعا کشتيرانی ما نيز چاره ای جز توسعه و گسترش ناوگان ندارد. توسعه ای که گرچه بخشی از آن معطوف به صنايع خارج است گوشه چشمی هم به صنايع داخلی دارد.
و ايد درحالی است که نارساييهای جاری درصنعت کشتی سازی و عدم حضور مديران متخصص در اين صنعت باعث عدم سازماندهی صحيح نيروهای متخصص گرديده است و اين صنعت را با چالشهای بسيار زياد و تاخيرهای غيرقابل توجيه مواجهه نموده است. از همين روست که شايد کشتی سازيهای خارجی کماکان چشم از قراردادهای نج.می بازار صنعت کشتی ايران برنمی دارند. ديدار اخير وزير کشتيرانی يونان با سفير ايران در آن کشور و ارائه پيشنهاد همکاری جهت قراردادهای کشتی سازی و حضور کشتی سازی يونان در بندرعباس و اين قول که ايران از همکاری با يونان متضرر نخواهد شد که البته پس از بررسی های بعمل آمده توسط صنايع کشتی سازی يونان صورت پذيرفته است خود دليلی بروجود آمار تقاضای بالا در صنعت کشتی ايران می باشد. البته در حال حاضر فعاليت جدی و پيگيرانه شرکتهای آلمانی و چينی و کره ای را هم بايد يادآوری نمود.

( محمد وافری )